Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ…………

Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ…………

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι; Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά; …………….

Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα αρχαία μνημεία της χρυσή στολή,

που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;………..

Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα………………

(απόσπασμα από το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη «Τι είναι η πατρίδα μας;)

Την Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009, άρχισε η δίκη του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Ελασσόνος κυρίου-κυρίου Βασιλείου (κατά κόσμον Βασίλειος Κολόκας), ο οποίος κατηγορείται για παράβαση του αρχαιολογικού νόμου, εξ αιτίας των αλλοιώσεων, που με βάση τις εντολές και τις διαθέσεις του, επήλθαν στη μορφή και στη δομή της Βασιλικής της μονής Αγίας Τριάδας Λιβαδίου.

Υπενθυμίζουμε ότι ο σεβασμιότατος είχε στα χέρια του τη μελέτη αναστήλωσης της Αγίας Τριάδας, ως δωρεά από ειδικούς επιστήμονες-αναστηλωτές, οι οποίοι αγάπησαν και αγαπούν το Λιβάδι, αλλά την αγνόησε. Αμέσως μετά την κατεδάφιση της τοξωτής κιονοστοιχίας της Αγίας Τριάδας στην οποία προέβη ο σεβασμιότατος, εκδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας από όλους τους φορείς του Λιβαδίου, το οποίο και παραθέτουμε:

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΦΟΡΕΩΝ ΤΩΝ ΛΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ

ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Στις 6 Ιουνίου του 2005 κατεδαφίστηκε παράνομα η τοξωτή κιονοστοιχία της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος, η οποία αποτελεί ένα σημαντικότατο θρησκευτικό, αρχαιολογικό και ιστορικό μνημείο του Λιβαδίου και της Ελλάδας, χωρίς φυσικά καμία σχετική άδεια από τις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες του Ελληνικού Κράτους.

Επειδή η αυθαίρετη αυτή ενέργεια από την πλευρά της Ιεράς Μητρόπολης Ελασσόνας δεν είναι μεμονωμένη, αλλά έρχεται ως συνέχεια και άλλων ανάλογων ενεργειών και συνεχίζει να πλήττει βάναυσα την πολιτιστική μας κληρονομιά,

Εμείς, ο Δήμαρχος Λιβαδίου, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λιβαδίου, οι Σύλλογοι των απανταχού Λιβαδιωτών (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Κατερίνης, Ελασσόνας), ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Λιβαδίου και ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου, διερμηνεύοντας τα αισθήματα του συνόλου των κατοίκων του Λιβαδίου, οι οποίοι είναι άκρως φιλόθρησκοι και άκρως ευσεβείς προς την ιστορία τους,

Καταγγέλλουμε

την καταστροφή του μνημείου, κατά παράβαση όλων των κανόνων δικαίου και σε πλήρη αντίθεση με τα προβλεπόμενα από την υπάρχουσα επιστημονική μελέτη αναστήλωσης και αποκατάστασης του Ναού και

Καλούμε

όλους τους αρμόδιους φορείς να ενεργήσουν ακαριαία για την αποκατάσταση του μνημείου και την αποτροπή κάθε παρόμοιας αυθαιρεσίας, που προσβάλλει τα όσια και ιερά του τόπου μας και κακοποιεί την ιστορία μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Ο Δήμαρχος Λιβαδίου Ιωάννης Γκούμας & το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου

Ο Πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου. Αθανάσιος (Νίκος) Καψάλης

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης Γιώργος Ι. Συνεφάκης

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Κατερίνης Γεώργιος Κατσίκης

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιστημόνων Λιβαδίου Νίκος Τσανούσας

Η καταγγελία επέφερε την παρέμβαση της 7^ης Εφορίας Βυζαντινών Μνημείων, η οποία, αφού διαπίστωσε τις παραβάσεις του αρχαιολογικού νόμου, κίνησε τις διαδικασίες που προβλέπονται, με παράλληλο σήμα διακοπής εργασιών, το οποίο ουδέποτε εφαρμόστηκε. Αποτέλεσμα, να συνεχίσει ο σεβασμιότατος τις εργασίες, να διπλασιάσει το εμβαδόν και τον όγκο της βασιλικής, να προβεί στην αντικατάσταση του αρχαίου δαπέδου του ναού με μωβ γρανιτένιο πλακάκι, να αλλάξει και με πλακάκια το δάπεδο του Αγίου Χαραλάμπους και να κτίσει και καμπαναριό, παρά τα αλλεπάλληλα σήματα διακοπής της Αρχαιολογίας.

Η δίκη διεξήχθη στο 3μελές εφετείο Λαρίσης, δεδομένου ότι υπάρχει ειδική δωσιδικία για τους μητροπολίτες και δικάζονται και σε πρώτο βαθμό από εφέτες.

Μάρτυρες στη δίκη είχαν κληθεί οι :

1. Γκούμας Ιωάννης, ως τέως Δήμαρχος Λιβαδίου

2. Σαλαβέρης Αναστάσιος, ως τέως δημοτικός σύμβουλος Λιβαδίου

3. Βαρβαρέζος Δημήτριος, ως τέως δημοτικός σύμβουλος Λιβαδίου

4. Σαλαβάτης Ιωάννης, ως τέως δημοτικός σύμβουλος Λιβαδίου

5. Καψάλης Αθανάσιος-Νικόλαος, ως ο τότε πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου

6. Συνεφάκης Γεώργιος, ως πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης

7. Κατσίκης Γεώργιος, ως πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Κατερίνης

8. Τσανούσας Νικόλαος, ως πρόεδρος επιστημόνων Λιβαδίου

9. Ντίνα Ασπασία, αρχαιολόγος, ως προϊσταμένη της 7^ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λαρίσης

10. Σδρόλια Σταυρούλα, αρχαιολόγος, ως υπάλληλος της 7^ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λαρίσης

11. Βόγιας Νικόλαος, φύλακας, ως υπάλληλος της 7^ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λαρίσης

Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση των 4 πρώτων μαρτύρων (τέως δημάρχου και δημοτικών συμβούλων), οι οποίοι κατέθεσαν επιγραμματικά ότι κατήγγειλαν τον μητροπολίτη επειδή δεν τους ενημέρωσε, ως όφειλε, για τις κατεδαφίσεις, ενώ συμφώνησαν μαζί του σε όλα τα άλλα (στην καταγγελία βέβαια άλλα υπογράφει ο τέως δήμαρχος) και χρηματοδότησαν μάλιστα με δημόσιο χρήμα και το έργο (αποκομιδή μπάζων κλπ.), έστω και αν το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας κατήγγειλε τις αυθαίρετες παραβάσεις του αρχαιολογικού νόμου. Υπ’ όψη ότι οι καταθέσεις των τεσσάρων (γραπτές και προφορικές) είναι πανομοιότυπες και συμπίπτουν λέξη προς λέξη.

Αμέσως μετά κλήθηκε ο μάρτυς κος Α-Ν. Καψάλης και μόλις άρχισε να καταθέτει, αφηγούμενος με νηφαλιότητα τα πραγματικά γεγονότα, διαπιστώθηκε δημοσίως μία έντονη φραστική αντιπαράθεση μεταξύ του προέδρου του 3μελούς εφετείου κου Αποστολάκη και της εισαγγελέως κας Μετσοβίτου. Η κα εισαγγελεύς ήθελε να εμβαθύνει στο θέμα και να εξαντλήσει τις ερωτήσεις της προς τον μάρτυρα, λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης, ενώ ο πρόεδρος την διέκοπτε συνεχώς, επιμένοντας σε μία τυπική και εξπρές εξέταση. Ο έντονος δημόσιος εκνευρισμός μεταξύ τους, οδήγησε σε μία ημίωρη διακοπή, μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Με την επανέναρξη της δίκης και πριν κάν ο κος Καψάλης ξεκινήσει την κατάθεσή του, ο κος πρόεδρος του 3μελούς εφετείου διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει ηγουμενοσυμβούλιο και επομένως ούτε ηγούμενος, ώστε να χρεωθεί τις καταστροφές. Ο νόμος ορίζει ότι χρειάζονται 5 μοναχές τουλάχιστον για να εκλεγεί ηγουμένη, ενώ η Αγία Τριάδα έχει μόνον δύο. Στην περίπτωση αυτή αυτοδικαίως και κατά νόμον, ο μητροπολίτης είναι ο υπεύθυνος των πάντων. Ο πρόεδρος διέκοψε τον μάρτυρα και επέμενε προς τον μητροπολίτη ότι σίγουρα θα έχει ορίσει υπεύθυνη την γερόντισσα για όλα. Ο μητροπολίτης φυσικά συμφώνησε, ότι για όλες τις καταστροφές υπεύθυνη ήταν η γερόντισσα (με την έγκρισή του, όπως τουλάχιστον είπε). Ο πρόεδρος του ζήτησε το χαρτί εξουσιοδότησης και εκχώρησης των αρμοδιοτήτων του προς τη γερόντισσα, το οποίο φυσικά δεν το είχε ο σεβασμιότατος. Τότε ο κος πρόεδρος, διέκοψε τη δίκη, η οποία θα συνεχιστεί στις 5 Νοεμβρίου 2009, μέχρις ότου βρει το χαρτί ο σεβασμιότατος. Οι άλλοι μάρτυρες δεν πρόλαβαν να καταθέσουν, μια που η δίκη διεκόπη.

Στις 5 Νοεμβρίου 2009 λοιπόν, θα έχει την ευκαιρία ο σεβασμιότατος, αφού θα έχει βρει το χαρτί που θα καταδικάζει τη γερόντισσα, να αποδείξει ότι για όλα φταίει η γερόντισσα και ότι αυτός δεν φταίει σε τίποτε. Θα έχει την ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις επίσης και να αποδείξει, όλα όσα κατέθεσε εγγράφως στο δικαστήριο (η δικογραφία είναι στη διάθεση όλων), ότι δηλαδή κάποιοι καταγγέλοντες θέλουν να κλείσουν την Αγία Τριάδα, ότι όλη η φασαρία έγινε επειδή κάποιοι καταγγέλοντες δεν πήραν τη δουλειά, ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία τον κατήγγειλε όχι επειδή παρέβη τον Αρχαιολογικό Νόμο, αλλά επειδή παίρνει μίζες, ότι κάποιοι προπηλάκισαν την γερόντισσα και ότι αυτός ξέρει καλύτερα από όλους τους ειδικούς το τί σημαίνει αναστήλωση μνημείων (ή μάλλον τι σημαίνει κατεδάφιση και πανωσήκωμα).

Η συνέχεια επί της αιθούσης του 3μελούς Εφετείου Λαρίσης στις 5 Νοεμβρίου 2009.