Νίκος Ξηροτύρης,
Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμάνων Θράκης
Γιώργος Συνεφάκης,
Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος
Αγαπητές συμπατριώτισσες, αγαπητοί συμπατριώτες
Ως γνωστόν, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007, θα λάβει χώρα στη Λάρισα τόσο η Καταστατική, όσο και η Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων.
Την ημέρα εκείνη θα συζητηθεί κατ’ αρχάς η αλλαγή του Καταστατικού της Ομοσπονδίας, που μετά από 22 έτη ζωής χρήζει επιτακτικής ανάγκης αναθεώρησης και αναπροσαρμογής στα νέα δεδομένα των καιρών. Αμέσως μετά θα γίνει η Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της Π.Ο.Π.Σ.Β. και οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου 11μελούς Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο θα διοικήσει την Ομοσπονδία για την επόμενη διετία 2008-2009.
Με αφορμή αυτά τα δύο ζητήματα, εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, οι Νίκος Ξηροτύρης, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμάνων Θράκης και Γιώργος Συνεφάκης, Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’, απευθυνόμενοι σε όλους τους Συλλόγους-Μέλη της Ομοσπονδίας και κυρίως στους εκλέκτορες που θα εκπροσωπήσουν τον κάθε Σύλλογο, θα θέλαμε να σας καταθέσουμε τα εξής:
1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
Η συνέλευση για την αναθεώρηση του καταστατικού, κατά την γνώμη μας, δεν θα έπρεπε να ταυτιστεί ημερολογιακά με τις αρχαιρεσίες, γιατί απαιτεί αρκετό χρόνο για συζήτηση και κατ’ άρθρο συμφωνίες. Ήδη από την 1η συζήτηση (26/11ου/2006) για το καταστατικό, έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος, που δυστυχώς δεν αναλώθηκε σε ζυμώσεις ή ανταλλαγές απόψεων, παρά τις επανειλημμένες και επίμονες υπενθυμίσεις μας προς το Δ.Σ. να επιληφθεί του θέματος.
Στο ελάχιστο λοιπόν χρονικό πλαίσιο του πρωινού της 25ης/11ου/2007, θα συζητηθούν τα σοβαρά ζητήματα του καταστατικού μας χάρτη. Εμείς, για την οικονομία του χρόνου, καταθέτουμε (συνημμένα) την άποψή μας ως προς τα βασικά άρθρα που καθορίζουν τους στόχους και τους σκοπούς της Ομοσπονδίας, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δομή του οργανωτικού της σχήματος, τον τρόπο εκπροσώπησης των Συλλόγων, καθώς και τη διάρθρωση και τις προοπτικές γιά τη μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική εμβέλεια και κοινωνική διάχυση των ιδεών της που έχει ή που θα πρέπει να έχει.
Προφανώς, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης, θα έχει ο κάθε εκπρόσωπος τη δυνατότητα να ενημερωθεί και να ψηφίσει κατ’ άρθρο την κάθε πρόταση. Ωστόσο, εμείς οι δύο που υπογράφουμε την επιστολή αυτή, κρίναμε σκόπιμο να έχουν όλοι οι εκπρόσωποι τη δυνατότητα να εντρυφήσουν στις απόψεις μας με άνεση χρόνου, ώστε να έρθουν προετοιμασμένοι, με διαμορφωμένη άποψη και να συμβάλουν εποικοδομητικά στην πληρότητα και αρτιότητα του νέου Καταστατικού.
2. ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΝΕΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Μετά από πολύχρονη εμπειρία (Ν. Ξηροτύρης) και σχετικά ολιγόχρονη (Γ. Συνεφάκης) στα κοινά της Ομοσπονδίας, έχουμε πλέον αρκετά βαθειά γνώση των μεγάλων δυνατοτήτων της, όπως επίσης και των προβλημάτων της, τα οποία όμως λειτουργούν ως τροχοπέδη για την επαύξηση της κοινωνικής και εθνικής εμβέλειας που θα έπρεπε να έχει η Ομοσπονδία μας. Τα οργανωτικά προβλήματα που εμφανίζονται, η ενδεχομένως αναπόφευκτα αραιή επικοινωνία με τα μέλη, οι ελλείψεις στην ενημέρωση τους, τα μεγάλα χρονικά κενά που περνούν χωρίς να απασχολεί η Ομοσπονδία την επικαιρότητα, πολιτιστική και κάθε άλλης φύσεως, είναι απόρροια της διοικητικής της δομής. Η εύρυθμη λειτουργία της Ομοσπονδίας επαφίεται μόνον στην κινητικότητα, διάθεση, διαθεσιμότητα ή επάρκεια κάποιων λίγων μελών του Δ.Σ. και όχι σε μία συλλογικότερη προσπάθεια όλων ημών των Συλλόγων-μελών της. Στην ουσία, υπάρχει αντικειμενική αδυναμία έντονης και πολλαπλής παρουσίας της Ομοσπονδίας σε κάθε επίπεδο, τοπικό, υπερτοπικό και διεθνές, ως θα όφειλε, λόγω της βαρύτητας που απορρέει από το ιστορικό της φορτίο, από την κατά καιρούς έκρυθμη συγκυρία της εποχής και κατά βάση από τον ίδιο τον τίτλο της.
Η παραμέληση των πολλών συνιστωσών που μία πολιτιστική παρουσία επιβάλλει και η εμμονή στις ετήσιες μόνο χορευτικές επιδείξεις, αδικεί τόσο την ιδέα της διάχυσης της τεράστιας πολιτιστικής προσφοράς των Βλάχων στην Ελλάδα, όσο και την ίδια την Ομοσπονδία.
· Υπάρχει απόλυτη έλλειψη μίας συγκροτημένης πολιτιστικής πολιτικής, όπως η δημιουργία κεντρικής ή και περιφερειακών βιβλιοθηκών, που θα συγκεντρώσουν όλες τις σχετικές εκδόσεις που μας αφορούν.
· Υπάρχει έλλειψη σύνδεσης της Ομοσπονδίας με τα Πανεπιστήμια και τα Ινστιτούτα Μελετών της χώρας και οι όποιες ενέργειες επαφίενται μόνον σε συγκυριακές πρωτοβουλίες μεμονωμένων μελών ή φυσικών προσώπων (Ν. Ξηροτύρης, Χ. Τσολάκης, Ν. Κατσάνης, Κ. Ντίνας, Β. Αυδίκος, Κ. Προκόβας, Α. Κουκούδης, Γ. Έξαρχος, Γ. Συνεφάκης κ.ά.).
· Υπάρχει έλλειψη πρωτοβουλιών για την συγκροτημένη και συστηματική διάδοση της ιστορίας των Βλάχων σε επίπεδο επιστημονικά τεκμηριωμένων απόψεων. Η πρόταση του Καθηγητή Νίκου Ξηροτύρη για την σύσταση επιτροπής με στόχο τη συγγραφή ενός συνοπτικού και ευανάγνωστου για το ευρύ κοινό βιβλίου της Ιστορίας των Βλάχων, η οποία κατατέθηκε στις αρχές του 2006 στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, έτυχε της πλήρους σιωπής από μέρους του και εκκρεμεί ακόμη.
· Υπάρχει έλλειψη συστηματικής προβολής των ήδη υπαρχόντων πολιτιστικών προϊόντων μας (λεξικά, βιβλία, μονογραφίες, φωτογραφίες, CD μουσικής κλπ.). Το παράδειγμα της μη οργάνωσης από πλευράς Ομοσπονδίας μίας επίσημης παρουσίασης του Λεξικού της Κουτσοβλαχικής του Λιβαδίου Ολύμπου του συγγραφέα Κώστα Προκόβα, είναι χαρακτηριστικό και κατά τη γνώμη μας μπορεί να θεωρηθεί μία ακόμη χαμένη ευκαιρία προβολής και διάδοσης ενός μεγάλου πολιτιστικού αγαθού.
· Υπάρχει έλλειψη συγκροτημένης παρουσίασης με ενιαία άποψη στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), πράγμα που θα έπρεπε να αποτελεί κεντρικό θέμα της Ομοσπονδίας. Η παρουσία της στην εκπομπή της κας Μπίλλιως Τσουκαλά στην ΕΤ1 είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα.
· Υπάρχει έλλειψη στην προσπάθεια διατήρησης της βλαχικής γλώσσας, με το γνωστό αποτέλεσμα να χάνονται αδίκως τα πλεονεκτήματα που προσφέρονται για το θέμα αυτό από την Ε.Ε. για τις γλώσσες που χάνονται.
· Υπάρχει έλλειψη παρεμβάσεων στην αντιμετώπιση των προκλήσεων ολιγάριθμων Βλάχων του εξωτερικού.
Η έμφαση μόνον στα ετήσια Ανταμώματα που ίσχυε μέχρι πρότινος, συντήρησε μεν τη συσπείρωση των μελών-Συλλόγων, αλλά δεν είναι επαρκής γιά να προσδώσει στην Ομοσπονδία τον ρόλο που της αρμόζει στην Ελληνική κοινωνία. Οι πρόσφατες ευτυχείς αναβαθμίσεις των Σεμιναρίων σε Συμπόσια (2006-Λιβάδι Ολύμπου και 2007-Ασπροπόταμος), καθώς και η επιτυχία της 1ης Πανελλήνιας Σύναξης Βλαχικών Συλλόγων στην Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 2007, απέδειξαν τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η Ομοσπονδία, όταν ερεθίζεται από καινοτόμες ιδέες και ενέργειες απλών μελών της, που ενδεχομένως έχουν κάποια άλλη άποψη, πιο αποκεντρωτική και δίχως συγκεντρωτικές αγκυλώσεις ή κεντρομόλες λογικές.
Εμείς πιστεύουμε πως ο λόγος ύπαρξης ενός φορέα όπως η Ομοσπονδία, είναι η διαρκής προσπάθεια για κάτι περισσότερο από ορισμένες εθιμοτυπικές, περιοδικές ή περιστασιακές συναθροίσεις με κύριο και βασικό στόχο την αναψυχή, τις κοινωνικές συναναστροφές ή την μιμητική διατήρηση της παράδοσης. Να προβάλλει την παράδοση, όχι στο πνεύμα μίας στατικής και στερεότυπης διατήρησής της, που αρχίζει και τελειώνει με συνεχώς επαναλαμβανόμενες ακουστικοχορευτικές αναπαραστάσεις και μόνον, αλλά στο πνεύμα της ανάδειξης των αξιών που η ίδια η παράδοση εμπεριέχει. Η διατήρηση της παράδοσης θα πρέπει να έχει μία δυναμική λογική, να έχει κάτι παραπάνω από μία ήδη σκηνογραφημένη και αναμενόμενη επαναληπτικότητα. Θα πρέπει αυτό το κάτι παραπάνω, να είναι κάτι που θα προάγει διαρκώς την πολιτιστική επιμόρφωση όλων μας, θα συμβάλλει ενεργά στην αναβάθμιση της Ομοσπονδίας και στην κοινωνική της καταξίωση, θα συσφίγγει διαρκώς τις σχέσεις των μελών και φίλων μας και θα αναπτύσσει την αλληλεγγύη μεταξύ τους. Κυρίως όμως θα πρέπει η Ομοσπονδία να παρεμβαίνει δυναμικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι, να αφήνει το πολιτιστικό και κοινωνικό της στίγμα σε κάθε έκφανση της δημόσιας ζωής, να προστατεύει την ιστορία μας από προσπάθειες παραχάραξής της από καλοθελητές ή υποκινούμενους, να αρθρώνει έγκυρο Λόγο παντού και πάντα, όπου χρειάζεται και να δημιουργεί σταθερές υποδομές για τους επόμενους.
Αλλιώς ο η Ομοσπονδία θα παραμένει απλά ένας φορέας χαλαρών δεσμών, δημοσίων σχέσεων και γνωριμιών μεταξύ ανθρώπων με κοινή απλά ρίζα. Στην περίπτωση αυτή, το όποιο Δ.Σ. θα έχει απλά και μόνο αρμοδιότητες διεκπεραίωσης των τυπικών και των εθίμων και θα περιμένει υπομονετικά ή και ανυπόμονα ακόμη τη λήξη της 2ετούς θητείας του. Θα ήταν απίθανο ή ανεξήγητο υπ’ αυτές τις συνθήκες να θέλει να παραμένει κάποιος στο ηγετικό Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, χωρίς να μπορεί να μετουσιώνει σε πράξη τις ευγενείς του προθέσεις.
Η συστηματική και επί πολλά χρόνια αποσιώπηση ή έστω οι επιλεκτικές αναφορές στη μεγάλη προσφορά των Βλάχων από την επίσημη πολιτεία, η οποία διαφαίνεται ακόμη και σήμερα στην ‘Πελοποννησοκεντρική’ ή έστω ‘Νοτιοελλαδοκεντρική’ γραφή της ‘επίσημης’ ιστορίας, είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη ενημέρωσης της ευρύτερης κοινωνίας για τη συμβολή και τις θυσίες των Βλάχων στους εθνικούς αγώνες. Το οικονομικό δε μοντέλο ανάπτυξης που εφαρμόστηκε, μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου καθώς και του εμφυλίου πολέμου, επέφερε την ανατροπή της ισόρροπης πληθυσμιακής κατανομής στη χώρα μεταξύ αστικών κέντρων και περιφέρειας, με τη βίαιη αστικοποίηση των πόλεων και την ερήμωση της υπαίθρου. Η με τον στρεβλό αυτό τρόπο δημιουργία μίας νεοαστικής τάξης στο σύγχρονο ελληνικό κράτος από τα μέσα του 20ου αιώνα, δημιούργησε παράλληλα -και καλλιεργεί ακόμη και σήμερα- μία ‘ξενο-μανιακή’ νοοτροπία στα νεόκοπα και ιστορικά απαίδευτα μικροαστικά στρώματα, τα οποία απαξίωσαν με περισσή άγνοια, ανωριμότητα, μικρόνοια και ελαφρότητα, παραδόσεις, γλώσσες, ντοπιολαλιές, ιδιώματα και συμπεριφορές πληθυσμών της περιφέρειας. Μάλιστα, πολλά από αυτά τα κοινωνικά στρώματα, παρασυρόμενα από την γενικότερη ατμόσφαιρα της απαιδευσίας και της αποστεωμένης καταγραφής της ιστορίας του τόπου, κατάφεραν να εκριζώσουν βιαίως τις ίδιες τις μνήμες των προγόνων τους, φθάνοντας στο σημείο να ταυτίζουν ακόμη και την λέξη ‘βλάχος’ με την έννοια του άξεστου, ως μη ασπαζόμενου τα μιμητικά και κατεστημένα πλέον δυτικότροπα πρότυπα συμπεριφοράς.
Αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της κατάστασης, ήταν να αυξηθεί η κοινωνική εσωστρέφεια των τοπικών βλάχικων κοινοτήτων, οι οποίες, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, μετανάστευσαν μαζικά στα αστικά κέντρα, όπου ρίζωσαν και μάλιστα γερά, αυξήθηκαν και πληθύνθηκαν, δημιούργησαν 2ης και 3ης γενιάς απογόνους, διατηρώντας ωστόσο δεσμούς, έστω και χαλαρούς, με τις μνήμες τους και τις πατρογονικές εστίες τους. Αυτό το κέλυφος της εσωστρέφειας, που εμφανίζεται ως φαινομενική αδιαφορία, πρέπει η Ομοσπονδία να καταβάλλει προσπάθειες να το σπάσει. Να το σπάσει, μέσω της διάχυσης του πολιτισμού της παράδοσής μας σε όλη την επικράτεια, μέσω της επίμονης διάδοσης με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο των γόνιμων στοιχείων της ιστορίας μας, μέσω της ενεργοποίησης των πνευματικών δυνάμεων όλων των συμπατριωτών μας.
Η Ομοσπονδία θα πρέπει να συσπειρώσει με κάθε τρόπο τις μυριάδες του Βλάχικου ανθρώπινου δυναμικού, να δυναμώσει τις μνήμες των βλάχικων, αστικών πλέον, πληθυσμών, που βρίσκονται σε χειμέρια νάρκη, να ερεθίσει το πατριωτικό και πολιτιστικό τους φιλότιμο και να κινητοποιήσει ή έστω να θέσει σε εγρήγορση, ακόμη και τα εθνικά τους αντανακλαστικά αν χρειαστεί, βλέποντας τα μηνύματα των καιρών που ζούμε.
Αλλιώς, θα παραμένουμε όλοι μας σε ένα επίπεδο συμπαθούς αλλά επιδερμικής πατριδολατρείας ή προγονολατρείας ή ακόμη χειρότερα σε ένα επίπεδο ανέξοδης και πομπώδους πατριδολαγνείας ή προγονολαγνείας. Το ζητούμενο όμως, είναι η πατριδοφιλία και η προγονοφιλία, με το αρχαίο νόημα της λέξης (φιλώ=αγαπώ), δηλαδή μιάς ενσυνείδητης και ζεστής διάθεσης προσφοράς, όπου ο καθένας μας καταθέτει στον κοινό κορβανά ως ρεφενέ τον οβολό της έγνοιας του, ανάλογα με τις μορφωτικές του δυνατότητες, όπως επίσης ανάλογα με τα μεγέθη των γνώσεων και της τεχνογνωσίας ή της κατάρτισης και των δεξιοτήτων που κατέχει.
Αγαπητές συμπατριώτισσες, αγαπητοί συμπατριώτες
Εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, οι Νίκος Ξηροτύρης, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμάνων Θράκης και Γιώργος Συνεφάκης, Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’, έχουμε ο καθένας από εμάς, με τον τρόπο του και τις δυνατότητές του, συμβάλλει ενεργά στην κατεύθυνση του σκεπτικού που αναπτύξαμε παραπάνω. Η συμβολή μας αυτή, που θεωρούμε και ελπίζουμε ότι είναι αναγνωρίσιμη και αναγνωρισμένη, ήταν πάντοτε αυθόρμητη, ανιδιοτελής και συνεχής. Προέκυπτε δε πάντοτε από τη θέση του απλού μέλους, χωρίς κανείς από τους δύο μας να έχει διεκδικήσει θεσμική αναγνώριση και συμμετοχή στα Διοικητικά Συμβούλια της Ομοσπονδίας.
Σήμερα, εν όψει των εκλογών της 25ης/11ου/2007, αποφασίσαμε μετά από ώριμη σκέψη, να καταθέσουμε τις ιδέες μας, τις απόψεις μας και τις όποιες δυνατότητές μας και να θέσουμε την υποψηφιότητά μας στην κρίση του σώματος των εκλεκτόρων. Πιστεύουμε ότι σε περίπτωση εκλογής μας, θα μπορέσουμε να προωθήσουμε και να εφαρμόσουμε τις απόψεις μας με δυναμικότερο τρόπο και να προσφέρουμε από τη θέση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου στην περαιτέρω αναβάθμιση της Ομοσπονδίας μας, που για μας είναι το ζητούμενο.
Στην μέχρι τώρα πορεία της Ομοσπονδίας, δεν έχει παρατηρηθεί δυστυχώς το φαινόμενο της έγκαιρης και γραπτής κατάθεσης των σκέψεων των υποψηφίων στο εκλεκτορικό σώμα, ώστε να είναι γνωστές από πριν οι απόψεις τους για τη συμμετοχή τους στο Δ.Σ. Αυτό ενδεχομένως γίνεται μέχρι σήμερα προφορικά από τους υποψηφίους, αλλά χωρίς γραπτές δεσμεύσεις, οι οποίες είναι αναγκαίες, τόσο για την έγκαιρη ενημέρωση όλων μας, όσο ακόμη και για το αρχείο της Ομοσπονδίας. Η δυνατότητα του να απευθύνεται η ψήφος μας, όχι σε πρόσωπα της τελευταίας προεκλογικής στιγμής, έστω και αν είναι πασίγνωστα, αλλά σε ιδέες και απόψεις υποψηφίων, νομίζουμε ότι είναι ένα θετικό βήμα στην πορεία της Ομοσπονδίας για κάτι καλύτερο. Ίσως αυτή η πρωτοτυπία μας να είναι η απαρχή μιάς νέας εποχής.
Αγαπητές συμπατριώτισσες, αγαπητοί συμπατριώτες
Τιμούμε ειλικρινά όλα τα μέχρι σήμερα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων, οι περισσότεροι των οποίων εξ άλλου είναι και καλοί μας φίλοι, γιά την μεγάλη προσφορά τους στη δημιουργία και τη στήριξη της Ομοσπονδίας, σε δύσκολες εποχές. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον, όλα τα συμβούλια προσέθεταν πάντα ένα λιθαράκι παραπάνω από τα προηγούμενα. Ας θεωρηθεί λοιπόν η υποψηφιότητά μας και η -εάν φυσικά μας τιμήσετε με την ψήφο σας- ενδεχόμενη εκλογή μας, ως διάθεση να προσθέσουμε και εμείς ένα λιθαράκι παραπάνω για τον κοινό στόχο όλων μας, που δεν είναι άλλος από την μετεξέλιξη της Ομοσπονδίας μας σε έναν ακόμη πιο ισχυρό κοινωνικό, πολιτιστικό και μορφωτικό φορέα της χώρας μας.
Με θερμούς πατριωτικούς χαιρετισμούς
Νίκος Ξηροτύρης,
Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμάνων Θράκης
Γιώργος Συνεφάκης,
Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος
(Συνημμένο)
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Π.Σ.Β.
Αγαπητές συμπατριώτισσες, αγαπητοί συμπατριώτες
Σχετικά με την επικείμενη αναθεώρηση του καταστατικού της Π.Ο.Π.Σ.Β., σας καταθέτουμε κάποιες απόψεις μας, οι οποίες θεωρούμε ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως στοιχεία ζύμωσης ιδεών, με στόχο την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος των Συλλόγων προς τα κοινά της Ομοσπονδίας και την περαιτέρω ενεργοποίησή τους. Θεωρούμε ότι έχουμε ήδη αργήσει οργανωτικά να συγκροτηθούμε σε ένα συμπαγές σώμα, που δεν θα εμφανίζεται αποκλειστικά και μόνον ως φορέας διατήρησης των παραδόσεών μας μέσω μιμητικών αναπαραστάσεων των σκηνών του παρελθόντος μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρέπει να είμαστε ένας φορέας, τηρητής των θεσμών μας και ελεγκτής των όποιων προσπαθειών αλλοίωσης της ιστορίας μας, απέναντι σε κάθε ανάλογη προσπάθεια από όπου και αν προέρχεται. Οι καιροί είναι περίεργοι και διαγράφονται δύσκολοι, μέσα στο νέο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης τυποποίησης της κουλτούρας και της στρογγυλοποίησης της ιστορικής μνήμης.
Με την έννοια αυτή, καταθέτουμε τις απόψεις μας, ελπίζοντας ότι θα είναι χρήσιμες γιά την κοινή προσπάθεια όλων μας, που είναι η ανασυγκρότηση της Ομοσπονδίας σε συμπαγέστερο οργανισμό παρέμβασης.
Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ
1. Η ονομασία ‘Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων’, ίσως περιορίζει το εύρος των δραστηριοτήτων της Ομοσπονδίας και το οριοθετεί αμιγώς στα πολιτιστικά και στις συναφείς δραστηριότητες. Πιθανόν η μετονομασία σε ‘Πανελλήνια Ομοσπονδία Αρμάνων’ ή ‘Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλάχων’ ή ‘Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Βλάχων’ ή ‘Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλαχικών Συλλόγων’, να εξέφραζε καλύτερα το μέγεθος της εμβέλειας που θα πρέπει να έχει η Ομοσπονδία σε όλα τα ζητήματα και να καλύπτει όλα τα θέματα του Βλαχικού Ελληνισμού, ανεξάρτητα από οργανωμένους Συλλόγους ή όχι.
2. Η σημερινή λειτουργία της Ομοσπονδίας, περιορίζεται μόνον σε εκδηλώσεις, πράγμα σημαντικό και αναγκαίο, αλλά όχι ικανό. Η Ομοσπονδία θα πρέπει να αποκτήσει εμβέλεια όχι μόνον σε κεντρικό εθνικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό, ώστε να ελέγχει και να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση θέσεων που την αφορούν. Επομένως θα πρέπει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε πεδία πιό ουσιαστικά από τις δημόσιες εκφράσεις της, όπως η παρουσία της σε σχετικά συνέδρια, εκδοτικές δραστηριότητες, έκδοση εφημερίδας κλπ.
3. Θα πρέπει να διαγράφεται στο εισηγητικό κείμενο των πρώτων άρθρων μία κεντρική φιλοσοφία που διέπει (ή θα πρέπει) να διέπει την Ομοσπονδία και τον λόγο σύστασής της. Θεωρώ φτωχή την εισαγωγή του υπάρχοντος καταστατικού, εάν το καταστατικό αποτελεί την Χάρτα των Βλάχων της Ελλάδας. Οι κάποιες εθνικιστικές εξάρσεις, πομπώδεις εκφράσεις ή και πατερναλιστικές οδηγίες που εμφανίζονται στο ισχύον καταστατικό σήμερα, τόσο σε φραστικό όσο και σε νοητικό επίπεδο, θαρρώ πως δεν εξυπηρετούν τίποτε και δεν χρειάζονται πλέον. Η ήρεμη και νηφάλια αποτύπωση των σκοπών και απόψεών μας είναι υπεραρκετή για να μεταφέρει το πνεύμα της Ομοσπονδίας.
4. Η Ομοσπονδία πρέπει να γίνει το τριτοβάθμιο όργανο των απανταχού ανά την Ελλάδα Βλαχικών Συλλόγων, μιά που η έκταση της χώρας, η περιφερειακή της οργάνωση, το πολυπληθές των Συλλόγων και η ασύμμετρη χωρική κατανομή τους, καθιστά λειτουργικά δυσκίνητο και πρακτικά περίπλοκο και ασαφές το σημερινό οργανωτικό σχήμα.
5. Υπάρχει αναντιστοιχία του εκλογικού σώματος και της διοίκησης, όπου δεν εκφράζονται σε αυτήν, ή πιθανόν να μην εκφράζονται, ή να εκφράζονται συγκυριακά και όχι μόνιμα όλες οι συνιστώσες, σε επίπεδο τόσο τόπου διαμονής, όσο και τόπου προέλευσης. Ο σημερινός τρόπος επιλογής των εκλεκτόρων (Σύλλογος με μέλη <50=1, 100="2">100=3), επέφερε το να δηλώνουν όλοι οι Σύλλογοι ότι έχουν μέλη άνω των 150, ενώ γνωρίζουμε όλοι μας ότι αυτό δεν ισχύει. Ακόμη και ανενεργοί Σύλλογοι στέλνουν 3 εκπροσώπους στην Γ.Σ.
6. Θα πρέπει να γίνει εκκαθάριση των μητρώων της Ομοσπονδίας, ώστε να γνωρίζουμε όλοι τα πραγματικά στοιχεία. Το καταστατικό θα πρέπει να προστατεύει την Ομοσπονδία και τα μέλη από παραχαράξεις της οργανωτικής του δομής.
7. Όσον αφορά την γραμματειακή δομή και οργάνωση της Ομοσπονδίας, η θεσμοθετημένη έδρα στην Λάρισα (ή όπου αλλού ενδεχομένως), έχει απλώς τυπικό χαρακτήρα, μια που δεν υπάρχει μόνιμη έδρα-χώρος, ώστε να υπάρχει σταθερή υποδομή (μόνιμη διεύθυνση, τηλέφωνο, fax, e-mail κλπ.) καθώς και αρχείο ή αίθουσα στοιχειώδους υποδοχής. Ουσιαστικά η έδρα είναι η εκάστοτε κατοικία του Προέδρου και του Γ. Γραμματέα. Προτείνουμε να εξετασθεί η περίπτωση της διπλής έδρας, στην Λάρισα για ιστορικούς λόγους και στην Θεσσαλονίκη για ουσιαστικούς (το μοντέλο των Βρυξελλών και του Στρασβούργου δείχνει κάτι). Η Εγνατία οδός εκμηδένισε τις αποστάσεις και έκανε την Θεσσαλονίκη κεντροβαρή ως προς τα ζητήματα πρόσβασης (πέραν των άλλων υποδομών, αεροδρόμιο κλπ.). Η παρουσία επίσης των 2 Πανεπιστημίων, του Αριστοτελείου και της Μακεδονίας, του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, του Ινστιτούτου Μελετών Χερσονήσου Αίμου, καθώς και ο μεγάλος αριθμός βλαχικών Συλλόγων εν ενεργεία και εν υπνώσει ως προς την Πανελλήνια, μάλλον συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Σε κάθε περίπτωση (αποδοχής ή όχι της διπλής έδρας), η Ομοσπονδία και οι τοπικοί Σύλλογοι υποχρεούνται να αναζητήσουν σταθερές και μόνιμες έδρες αμέσως.
Α. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ
1. Το όνομα της Ομοσπονδίας γίνεται Πανελλήνια Ομοσπονδία Αρμάνων (Π.Ο.Α.) ή Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλάχων (Π.Ο.Β.) ή Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Βλάχων (Π.Ο.Σ.Β.) ή Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλαχικών Συλλόγων (Π.Ο.Β.Σ.)
2. Στόχοι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας είναι
2.1. Η συσπείρωση με κάθε τρόπο των μυριάδων του Βλαχικού ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να μην μένει αναξιοποίητο και ανενεργό ως προς τις συλλογικές μας δραστηριότητες.
2.2. Η ενδυνάμωση της ιστορικής μνήμης των βλαχικών, αστικών ή μη πληθυσμών
2.3. Η ενεργοποίηση του εθνικού, πατριωτικού και πολιτιστικού τους φιλότιμου και
2.4. Η διάρρηξη του κελύφους της εσωστρέφειάς τους, μέσω της διάχυσης του πολιτισμού της παράδοσής μας σε όλη την επικράτεια, μέσω της επίμονης διάδοσης με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο των γόνιμων στοιχείων της ιστορίας μας, μέσω της ενεργοποίησης των πνευματικών δυνάμεων όλων των συμπατριωτών μας.
3. Η Ομοσπονδία γίνεται τριτοβάθμιο όργανο με δευτεροβάθμιες τις περιφερειακές οργανώσεις και πρωτοβάθμιους τους Συλλόγους
Β. ΑΠΟΨΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΜΗ
Ως προς τη νέα δομή των τριών βαθμίδων, προτείνω τα εξής :
1. Πρωτοβάθμια όργανα
Ο κάθε Σύλλογος αποτελεί το βασικό πρωτοβάθμιο κύτταρο της Ομοσπονδίας και διέπεται από πλήρη ανεξαρτησία και αυτοτέλεια ως προς τη λειτουργία και τη δομή του.
Ως προς τη σχέση του με την Ομοσπονδία σε επίπεδο εκπροσώπησης, κάθε Σύλλογος εκπροσωπείται στη Γ.Σ. της Πανελλήνιας από έναν και μόνον έναν εκπρόσωπο-εκλέκτορα, ανεξάρτητα από τον αριθμό μελών του, μια που καταστρατηγήθηκε οικτρά το μοντέλο <50=1, 100="2">100=3. Το μοντέλο που ισχύει σήμερα, παρά το γεγονός ότι δημιουργήθηκε για να εκφράσει όσο το δυνατόν δημοκρατικότερα το συνολικό σώμα και να προστατεύσει τους ευάριθμους (σε μέλη) Συλλόγους από τους πολυάριθμους, δυστυχώς καταστρατηγήθηκε, εις βάρος των Συλλόγων με πολυάριθμα μέλη.
Η μοναδιαία εκπροσώπηση επίσης δημιουργεί μεγαλύτερη ευελιξία στις απαρτίες και δεν αλλοιώνει σημαντικά τα αποτελέσματα, σε περίπτωση απουσίας ή αποχής και των τριών εκπροσώπων ενός Συλλόγου. Αυτός ο εκπρόσωπος-εκλέκτορας, ορίζεται με απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου, έχει θητεία όση και η θητεία του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, είναι ανακλητός μόνο με άλλη απόφαση της Γ.Σ. και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ορίζεται με απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου του γιά μονοετή θητεία, μη επαναλαμβανόμενη. Με τον τρόπο αυτό ξεκαθαρίζεται το τοπίο των ανενεργών Συλλόγων-σφραγίδων
2. Δευτεροβάθμια όργανα
· Δημιουργούνται οι Περιφερειακές Οργανώσεις της Ομοσπονδίας, οι οποίες συμπίπτουν με τις Περιφέρειες της χώρας. Προτείνονται οι 5 βασικές (Ήπειρος, Θεσσαλία, Κ. Μακεδονία, Δ. Μακεδονία και Α. Μακεδονία-Θράκη) με επέκταση +2 και στην Στερεά Ελλάδα και Αττική. Οι Περιφερειακές Οργανώσεις θα περιλαμβάνουν τους Συλλόγους, οι οποίοι έχουν την έδρα τους εντός των ορίων της περιφέρειας. Σε περίπτωση διπλής έδρας (τόπος καταγωγής και τόπος έδρας), ο Σύλλογος επιλέγει με απόφαση ή του Δ.Σ. ή της Γ.Σ. του, οριστικά και αμετάκλητα τη μία.
· Κάθε νέα Περιφέρεια (στην ουσία Στερεάς Ελλάδας και Αττικής) θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 ή 3 Συλλόγους για να ενταχθεί, ώστε να γίνουν οι Περιφέρειες 7 και το κεντρικό Δ.Σ. 13μελές. Η Αττική π.χ. έχει πολλούς Βλαχικούς Συλλόγους, οι οποίοι δεν εκπροσωπούνται στην Ομοσπονδία.
· Στην Περιφερειακή Οργάνωση, κάθε τοπικός Σύλλογος εκπροσωπείται από ένα μέλος του, το οποίο ορίζει η Γ.Σ. ή το Δ.Σ. του Συλλόγου, με παρόμοιες διαδικασίες και αρμοδιότητες εκείνου για την Γ.Σ. της Ομοσπονδίας.
· Οι πρωτοβάθμιοι εκπρόσωποι εκλέγουν τα Περιφερειακά Συμβούλια της Ομοσπονδίας. Τα Περιφερειακά Συμβούλια είναι 5μελή για Περιφέρειες που περιλαμβάνουν μέχρι και 5 Συλλόγους και 7μελή για εκείνες που έχουν παραπάνω από 5. Τα Π.Σ. διοικούνται από το Περιφερειακό Δ.Σ. με Πρόεδρο, Αναπληρωτή Πρόεδρο, Γραμματέα, Αναπληρωτή Γραμματέα και Ταμία. Επίσης εκλέγουν και ένα μέλος του Π.Δ.Σ. (όχι υποχρεωτικά τον Πρόεδρο του Π.Σ.), ως μέλος του Κεντρικού Δ.Σ. της τριτοβάθμιας Ομοσπονδίας, έτσι ώστε πάντοτε στο κεντρικό Δ.Σ. να εκπροσωπούνται όλοι οι περιφερειακοί χώροι.
· Οι αρμοδιότητές των Περιφερειακών Συμβουλίων είναι ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων Συλλόγων και η ενδιάμεση σύνδεσή τους με το Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας. Ο περιφερειακός συντονισμός των πρωτοβάθμιων Συλλόγων, η αριθμητική τους επαύξηση (και κατ’ επέκταση της Ομοσπονδίας) και η συσπείρωσή τους, πρέπει να αποτελεί κεντρικό στόχο και της Ομοσπονδίας, ώστε να ριζώσει τοπικά και περιφερειακά.
· Τα υπόλοιπα 6 μέλη (από τα 11 ή 13) του κεντρικού Δ.Σ. εκλέγονται απ’ ευθείας από τα πρωτοβάθμια όργανα, τους Συλλόγους.
· Απαγορεύεται η συμμετοχή στην Ομοσπονδία, Πολιτιστικών Οργανισμών Δήμων ή Νομαρχιών ή άλλων φορέων με κρατική υπόσταση. Οι υπάρχοντες ήδη φορείς (Πνευματικά Κέντρα, Πολιτιστικοί Οργανισμοί κλπ.), δεδομένου ότι δεν έχουν εκλεγμένα από τη βάση Δ.Σ., αλλά διορισμένα από τα Δημοτικά Συμβούλια του Δήμου όπου ανήκουν, θεωρούνται αντεπιστέλλοντα μέλη, με δικαίωμα λόγου αλλά όχι ψήφου σε κάθε εκδήλωση της Ομοσπονδίας.
3. Θεσμοθέτηση επιτροπών
Θεσμοθετούνται σε επίπεδο καταστατικού, 4 τουλάχιστον Επιτροπές, με τις αντίστοιχες αρμοδιότητες και ευθύνες:
1. Επιτροπή Πολιτιστικών & Μορφωτικών Υποθέσεων
2. Επιτροπή Διοικητικών, Κοινωνικών & Οικονομικών Υποθέσεων (στην οποία θα πρέπει να κατατεθούν όλα τα καταστατικά των Συλλόγων-μελών και κάθε άλλο στοιχείο που θα κρίνεται απαραίτητο)
3. Επιτροπή Τύπου, Επικοινωνίας και Διεθνών Σχέσεων
4. Επιτροπή Πειθαρχικού Ελέγχου
Επίσης να εξεταστεί η δημιουργία Επιτροπής Δημογεροντίας με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων (π.χ. διατελεσάντων Προέδρων, Αντιπροέδρων ή μελών του Δ.Σ. ή άλλων προσωπικοτήτων τιμής ένεκεν), οι σκέψεις και γνώμες της οποίας έχουν συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό χαρακτήρα προς το Δ.Σ.
4. Διαδικασίες – Εκλογές
1. Προτείνεται ο αριθμός της σταυροδοσίας να είναι πάντοτε κατά ένας σταυρός λιγότερος από το μισό του αριθμού των μελών του κεντρικού Δ.Σ. (π.χ. 5 στο 11μελές, 6 στο 13μελές), ώστε να αποφεύγονται πολώσεις και πλειοψηφικές καταστάσεις.
2. Η θητεία των Περιφερειακών Συμβουλίων και του Κεντρικού Συμβουλίου να είναι 2ετής. Η θητεία των μελών του Δ.Σ. να είναι πεπερασμένη και να περιορίζεται σε 2 θητείες. Έτσι θα διασφαλισθεί η κυκλική εναλλαγή και η αξιοποίηση περισσοτέρων μελών της Ομοσπονδίας, τα οποία θα ασχοληθούν με τα κοινά και θα αποκτήσουν διοικητική εμπειρία και θα συσσωρεύσουν πολύτιμη πείρα για τους Συλλόγους τους.
3. Σε περίπτωση που δεν οργανωθούν ή δεν λειτουργήσουν τα Περιφερειακά Συμβούλια και κατ’ επέκταση δεν ορίσουν εκπρόσωπο στο Κεντρικό Δ.Σ., ορίζεται ως μέλος του κεντρικού Δ.Σ. ο εκλεγείς ως πρώτος επιλαχών (ο 7ος και ούτω καθ’ εξής) στις κεντρικές εκλογές.
4. Θεωρούμε πολύ σημαντικό την θεσμοθέτηση εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας της Ομοσπονδίας, όπου θα καταγραφούν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του κάθε Συλλόγου και κάθε μέλους.
5. Η Ομοσπονδία και οι Περιφερειακές Οργανώσεις απαγορεύεται να συμμετέχουν σε πολιτικές ή κομματικές εκδηλώσεις, ενώ για τους Συλλόγους ισχύει ό,τι λέει το καταστατικό τους.
5. Πόροι
1. Κάθε Σύλλογος συνεισφέρει 100 € ετησίως (αναπροσαρμοζόμενα εάν και κατά πόσον, μετά από απόφαση του κεντρικού Δ.Σ. και το μέγιστο μόνον μία φορά ανά θητεία), καθώς και 50 € ετησίως στο Περιφερειακό Συμβούλιο τους, ώστε να υπάρχει σχετική άνεση κινήσεων σε όλα τα επίπεδα. Κάθε νέος Σύλλογος που εγγράφεται στην Ομοσπονδία, καταβάλει ως τέλος εγγραφής 50 € στο κεντρικό ταμείο.
2. Η Κεντρική Διοίκηση πρέπει να απαιτήσει από το κράτος ετήσια ελάχιστη επιχορήγηση της τάξης τουλάχιστον των 25-30.000 € ως λειτουργικά έξοδα, ώστε η Ομοσπονδία να λειτουργεί ευπρεπώς και να μην εκτίθεται οικονομικά, όταν κάνει εκδηλώσεις. Επιπλέον να ζητεί ετήσιες επιπλέον χορηγίες ως Ομοσπονδία από κάθε δημόσιο φορέα που προβάλλεται στις εκδηλώσεις της (Υπουργεία-Υπουργοί, Νομαρχίες-Νομάρχες. Δήμοι-Δήμαρχοι κλπ.). Το κράτος οφείλει πολλά στους Βλάχους, στην ιστορία τους, στην εθνική τους προσφορά και στον πολιτισμό τους και πρέπει να ανταποδίδει διαρκώς με τον τρόπο του και να τιμά το έργο τους.
Πιθανόν άλλες μας απόψεις και παρατηρήσεις να εντάσσονται στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, ο οποίος και πρέπει να καταρτισθεί παράλληλα με το νέο καταστατικό.
Με εκτίμηση και πατριωτικούς χαιρετισμούς
Νίκος Ξηροτύρης,
Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμάνων Θράκης
Γιώργος Συνεφάκης,
Πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου