Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολιτική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της. Ακόμα κι αυτών, όπως η Ελλάδα, που δεν υπακούνε τυφλά τις εντολές της: Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος μη υποτελείς, και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα. Μετά θα έρθει η σειρά των «ατάκτων» της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σα χταπόδι, κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνιση του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια. Με κύριο σύμμαχο την «μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσσοβο, με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UTSEKA. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί «επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σ’ ένα βασικό αίτημα της «μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου εως την Πρέβεζα, με τη δικαιολογία ότι ανήκει στην Αλβανική Τσαμουριά απ’ όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες. Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκτασή της Αλβανίας μετά το Κόσσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανόφωνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη. Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσσοβο που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει, προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία। Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών και γι’ αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία και, πράγματι, σ’ αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως τι θα κάνουν όταν θα ξεκινήσει η επόμενη φάση της φιλοαλβανικής τακτικής οπότε το κρατίδιο τους θα κοπεί στην μέση; Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορεί να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία, τη Σερβία αλλά και τη Βουλγαρία που κι αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Έτσι, γυρίζοντας σε εμάς τους Έλληνες, θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται, είναι παραπάνω από τραγική. Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες και αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι, στη μεγάλη του πλειοψηφία, απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδια τους και γι’ αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο. Εκτός κι αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από εδώ και στο εξής θα είμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους. Όμως αφού το παιχνίδι είναι έτσι κι αλλιώς για μας χαμένο τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς κι εμείς. Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και, γιατί όχι, χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας. Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας του ΟΗΕ, δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας. Και τι θα νιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο τη Θράκη ή την Ήπειρο; Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας υβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα και πιο πολύ την αξιοπρέπεια μας και την υπερηφάνεια μας. Ας κλείσουμε τα σύνορα, ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Οφείλουμε να περάσουμε κι απ’ αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε όμως το ζητούμενο για εμάς είναι να παραμείνουμε Έλληνες. Και θα παραμείνουμε Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
२०/२/2008
